Een wielrenner in de dop
Fietsen is gezond en daarbij ook nog eens goed voor het milieu. Maar fietsen kan ook een hobby zijn zonder het doel te hebben waarbij het dient als vervoersmiddel voor transport van A naar B. Fietsen is ontspannend en maakt het mogelijk om veel van de omgeving te zien terwijl men er doorheen fietst. Daarbij is het goed voor de conditie en kan het heel bevredigend zijn om een lange afstand op eigen kracht af te leggen. Racefietsen maken het daarbij mogelijk om deze afstanden met grote snelheid te overbruggen en voor een comfortabele rit te zorgen. Een racefiets heeft als doel om de berijder met zo min mogelijk weerstand en zo hoog mogelijke snelheid een parcours te laten afleggen. Om dit mogelijk te maken verschilt een racefiets van andere fietsen door middel van toegepaste technologie en ontwerp.
Gewicht en aerodynamisch ontwerp
Gewicht speelt natuurlijk een zeer belangrijke rol bij racefietsen en daarom wordt er voor de bouw van racefietsen gebruik gemaakt van zeer exclusieve materialen zoals titanium, magnesium en koolstofvezel, ook wel bekend als carbon. Met deze materialen is het mogelijk om een fiets te maken die zeer stevig is en toch zeer licht, wat ervoor zorgt dat de berijder het gewicht van de fiets nauwelijks voelt. Daarbij heeft een racefiets een aerodynamisch ontwerp welke er ook voor zorgt dat de berijder een gunstigere houding aanneemt om zo min mogelijk luchtweerstand te hebben. Dit wordt met name bereikt door het stuur welke in verhouding tot andere fietsen zeer smal is. Sturen met een racefiets wordt over het algemeen op hoge snelheden gedaan waardoor er gehangen moet worden in de bochten, en dit maakt het kleinere stuur mogelijk daar het sturen met het stuur zelf toch nauwelijks gedaan wordt.
In de hoogste versnelling
Een ander technologisch verschil met normale fietsen zijn de versnellingen welke op racefietsen zitten. Deze versnellingen worden met behulp van cassettes met tandwielen op de naaf van het achterwiel aangebracht en met behulp van een derailleur wordt de ketting over het juiste tandwiel geleid. Ook op het crankstel worden vaak 2 of 3 verschillende tandwielen toegepast waardoor het mogelijk is om tussen de 21 en 30 verschillende versnellingen op een racefiets te hebben die het mogelijk maken voor de bereider om een zo min mogelijk vermoeiende versnelling op te zoeken voor de omstandigheid waar hij of zij op dat moment mee te maken heeft.